Ο κ. Αριστοτέλους ανέφερε ότι είναι πολιτικοποιημένος από μικρό παιδί, υπήρξε στον μαθητικό συνδικαλισμό, στον φοιτητικό συνδικαλισμό εδώ και πολλά χρόνια αλλά και κατ’ επέκταση όταν επέστρεψε από τις σπουδές του στη Σόφια της Βουλγαρίας ως νέος εργαζόμενος και αυτό η ευαισθησία τον οδήγησε να διεκδικήσει τον προεδρικό θώκο.
Σημείωσε επίσης ότι δεν έκρυψε ποτέ του ότι βρίσκεται στον χώρο της Αριστεράς παρόλο που έχει αποχωρήσει από το ΑΚΕΛ τα τελευταία χρόνια από το 2011 και μετά.
Όσο αφορά το Κυπριακό ο κ Αριστοτέλους ανέφερε ότι θα κινηθεί στη σφαίρα του εφικτού, δηλαδή αν έχουμε να επιλέξουμε μεταξύ της διχοτόμησης και της ομοσπονδίας θα επιλέξουμε και εμείς αυτή την εφικτή λύση και ας είναι οδυνηρός συμβιβασμός για τον τόπο μας.
Για την οικονομία ο κ. Αριστοτέλους τόνισε πως αν η εργατική τάξη μετατραπεί σε αγοραστική δύναμη τότε θα δώσει και τόνωση στην ίδια την οικονομία. «εμείς θεωρούμε ότι η φορολόγηση του πλούτου, το διευρυμένο κοινωνικό κράτος, η διευρυμένη κρατική παρεμβατικότητα είναι αυτή που θα συγκρατήσει της ασυδοσία του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτό το συνονθύλευμα θα οδηγήσει ουσιαστικά σε μία φιλολαϊκή κατεύθυνση όπου δημιουργήσει ευημερία και στον από λαό.
Κληθείς να σχολιάσει αν προτιμά την Κύπρο εντός ή εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης ο κ. Αριστοτέλους ανέφερε πως από την στιγμή που βρισκόμαστε σε περίοδο αποπληρωμής για τα δάνεια που έχουμε λάβει από το μνημόνιο δεν είναι αυτή τη στιγμή η ώρα να βγούμε από την ΕΕ. «Δυστυχώς όμως κάποιες προτάσεις τις οποίες βάζουμε επί τάπητος για να εφαρμοστούν, έρχονται να συγκρουστούν με την ίδια την ΕΕ. Παρόλα αυτά για να βγεις από την ΕΕ θα πρέπει να σταθεί η οικονομία μας στα δικά της πόδια, δηλαδή θα πρέπει να είσαι αυτάρκης» υπογράμμισε.
Σχολίασε επίσης και κατά πόσο θα ήθελε την ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, αναφέροντας πως εννοείται πως θέλει την Κύπρο εκτός θέτοντας ένα παράδειγμα.
«Γιατί όταν δημιουργήθηκε η νεοσύστατη Κυπριακή Δημοκρατία δεν εγγυήθηκε την ίδια τη Δημοκρατία το ΝΑΤΟ; Διότι εγγυήθηκαν οι τρεις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ η Ελλάδα, η Τουρκία και η Αγγλία. Άλλωστε η βάσεις των Άγγλων μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ορμητήρια για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους της Ανατολής».
Κλείνοντας με το μεταναστευτικό ο κ. Αριστοτέλους ανέφερε ότι πρέπει να βρούμε την ρίζα του προβλήματος και πάλι πάμε στο ζήτημα το τι δημιουργεί η καπιταλιστική ολοκλήρωση και ο ιμπεριαλισμός, οι θεσμοί του καπιταλισμού. Ποιος οδηγεί αυτούς τους ανθρώπους στην Κύπρο που δεν είναι ελκυστικό χώρος προορισμού τους.
«Δεν είναι η Κύπρος ελκυστικός χώρος αλλά οι μεγάλες χώρες της ΕΕ. Εγκλωβίζουν ουσιαστικά αυτούς τους ανθρώπους. Δημιουργούν νοητά τείχη για να μην περάσουν στις μεγαλύτερες χώρες της ΕΕ. Το ζήτημα για εμάς ποιες δομές δημιουργούμε για να είμαστε έτοιμοι όταν αυτοί οι άνθρωποι έρχονται, της επανένταξης στον κοινωνικό ιστό, της ένταξης τους στην παιδεία, της δημιουργίας προϋποθέσεων για να μπορέσουν αυτοί οι άνθρωποι να μην αποτελούν κίνδυνο για την ντόπια Κυπριακή εργατική τάξη γιατί δεν είναι εχθροί μας οι λαοί της Οικουμένης αλλά σύμμαχοι μας σε αυτόν τον αγώνα», κατέληξε.